volgende »

[hubertus]

Ik weet het alleen van Koploper. Daar kun je op iedere melder van her blok het vorige blok vrijgeven, je kunt het blok vrijgeven o.b.v. gereden afstand in combinatie met de treinlengte (het programma moet dan weten wat de lengte van de trein is, weet hoe snel de trein rijdt en kan dus ook bepalen wanneer het vorige blok weer vrij zou moeten zijn) en je kunt bij volledige detectie, zoals jouw massadetectie, aangeven dat het blok kan worden vrijgegeven als er geen bezetmelding meer is.

groet, Huub

[Servé]

In Koploper kun je op de eerste melder van het volgende blok, het vorige blok vrijgeven. Als er dan toch nog wagens in dat vorige blok zijn die gedetecteerd worden, dan blijft dit blok toch nog bezet zolang er gedetecteerde wagens in staan. Als deze weg zijn, komt het blok "echt" vrij, en kan de volgende trein komen.

iTrain: geen idee...

[Jakop de Bruin]

In een lang blok (ca. 7,5 m') heb ik op 2 m' een virtuele melder geplaatst die het vorige blok vrijgeeft.

[1200blauw]

Kun je die virtuele melder ook gebruiken voor het afremmen in de volgende sectie dan, want dat zou ik wel graag behouden. Bedoeling is over 10m af te remmen, maar dat is me tot nu toe in de huidige configuratie nog niet gelukt met leren remmen (BBT in Rocrail). Hopelijk komt dat uiteindelijk goed. Er wordt gezegd dat je daarvoor ca. 10 metingen nodig hebt, maar aangezien een trein in eerste instantie (eerste meting) aan het begin van het blok sterk afremt en dan op Vmin het hele blok afakkert (10m+) duurt dat even. Ik ben de hele middag beziggeweest en heb nu vijf locs vijf keer rond gehad. Daar moet ik dus nog even mee verder. Ik zie overigens wel verbetering, maar nog steeds wordt er ca. 7m op Vmin afgelegd.

[Jakop de Bruin]

Waarom zijn die blokken 10 meter?
M.a.w. heeft dat een nuttige reden?

Die van mij van 7,5 meter is een blok wat in de eerste 6 meter stijgt van -11 cm naar +4,5 cm en ik in dat deel geen stoppende treinen wil hebben.
Als dat bij jou niet het geval is zo ik ze opdelen in 2 van 5 meter aannemende dat je geen treinen langer dan 5 meter laat rijden.

Het effect wat je beschrijft ken ik ook in dat lange blok. Een trein die nog nooit is gestopt in dat blok, zal de eerste keer enorm lang langzaam rijden tot de stopsectie, maar de tweede keer is dat al niet meer zo lang en bij de derde keer 'weet'  Koploper hoe ver het weg is en laat de trein gewoon door kachelen tot het moment dat hij op een normale manier stoppen kan (en doet) 

[1200blauw]

Het oorspronkelijke ontwerp van mijn baan was gebaseerd op analoog rijden. Omdat ik het abrupte stoppen niet mooi vond had ik bedacht dat een trein alleen buiten zicht mocht gebeuren, dus in de schaduwstations en vanwege de lengte van sommige treinen alleen op rechte stukken. Daar is nu alles op ingericht. Tweede reden is dat in werkelijkheid de blokken, tussen twee hoofdseinen dus, 1200m lang zijn bij NS. Zware goederentreinen hebben die lengte nodig om van 80km/u tot stilstand te komen. Dat wilde ik nabootsen. Eigenlijk zou een blok 13,7m lang moeten zijn, maar ik vond 10m wel voldoende. Opdelen zou overigens betekenen dat lange (zware) treinen heuvelop en in een bocht moeten stoppen, dus daar moet ik even beter naar kijken. Wellicht kan ik wat blokken anders indelen waardoor het allemaal wat compacter wordt zonder dat ik tegen problemen aan loop.

[Jakop de Bruin]

Ik begrijp je redenatie, maar realistische lengte(n) moet je helaas gewoon vergeten.
Uitgeest heeft al een perron (spoor 1) wat langer is dan 600 meter...reken dat maar uit in 1:87.
Dan ben ik al halverwege de zolder van de buren en dan heb je het alleen al over het station.

Los van je zoektocht naar het te kiezen besturingsprogramma is de bestaande baan heroverwegen qua blokindeling ook een piste die wellicht nodig is.

[1200blauw]

Ik denk de laatste tijd regelmatig terug aan de tijd dat deze baan analoog volledig functioneerde. Waarom ben ik destijds ook alweer digitaal gegaan? Realistische treinlengten waren geen enkel probleem, treinen volgden elkaar keurig op, geen saaie lege sporen in het zicht, maar een afwisselend treinverkeer. OK, wel telkens in dezelfde volgorde, maar er reed veel meer met zelfs minder blokken dan ik nu heb. Destijds reed alles van schaduwstation naar schaduwstation; nu heb ik voor de inrit van ieder schaduwstation een inrijblok gecreëerd waar een trein zou moeten wachten tot er een spoor vrijkomt. Dat zijn drie extra blokken, en toch rijden er nu minder treinen...
Goed, nadenken dus. De weg terug naar analoog is een "gepasseerd station". Wie A zegt moet B zeggen, dus ik ga door op de ingeslagen weg naar digitale automatisering. Ik twijfel alleen of Rocrail wel het juiste pakket voor me is, omdat er veel geknutseld lijkt te moeten worden om voor elkaar te krijgen wat ik wil.

Ik begrijp je redenatie, maar realistische lengte(n) moet je helaas gewoon vergeten.
Uitgeest heeft al een perron (spoor 1) wat langer is dan 600 meter...reken dat maar uit in 1:87.

Precies om die reden heb ik ervoor gekozen geen echt station op mijn baan te hebben, maar eentje die virtueel is, denkbeeldig dus, en net buiten mijn baanontwerp ligt. Alles is er tot nu toe op gericht om te rijden met realistische treinlengtes, geen bochten in het zicht (alleen flex), geen S-bochten of R1 (lastig met lange treinen en lange rijtuigen), in een landschap dat ruimtelijk klopt, zonder met zo min mogelijk concessies. Als dat overhoop moet gaat de kern van het ontwerp verloren...

[Zilte]

Wat ik nu gedaan heb met Rocrail is even terug naar de basis. Testbaantjes ontwerpen en deze eerst maar eens virtueel testen en dan elke keer er weer iets aan toevoegen. Het helpt mij wel om het programma stapje voor stapje te doorgronden. Gaat niet snel, maar die verwachting heb ik ook niet. Daarbij heb ik nog geen fysieke baan, dus geen druk. 

[1200blauw]

Voorlopig ben ik maar even doorgegaan met BBT (Block-Brake-Timer), maar dat levert dus weer de nodige frustraties op. Het idee is, dat een trein door een aantal keren geautomatiseerd remmen en te timen hoelang hij daarna nog op Vmin doorrijdt uiteindelijk te kunnen bepalen met welke vertraging de gehele enter-melder kan worden benut. Wat gedurende de eerste ronde echter gebeurt, is dat de trein direct bij binnenkomst fors remt en vervolgens op Vmin de overige ca. 10 meter aflegt. Dat duurt even, zeg maar. Ik rijd nu met vijf locs. Voordat een loc een rondje heeft afgelegd ben ik 2 uur verder... De meeste van de locs hebben inmiddels meer dan 10 ronden afgelegd. Op een paar sporen, die in het schaduwstation, is het inmiddels gelukt een paar locs redelijk vloeiend te laten remmen. De 10m-trajecten zijn echter nog lang niet zover. Ik heb nu op aanraden van RJ Versluis, de Rocrail-goeroe, een correctiefactor op 100% gezet. Dat zou verlichting moeten geven, maar dat heb ik nog niet gemerkt omdat dat pas na een paar rondjes effect geeft. Voorlopig ga ik er even mee door, om wat meer ervaring op te doen met automatiseren van een baan. In de basis zou dat geen hogere wiskunde moeten zijn.

[1200blauw]

Vanavond het laatste klasje van vijf locs leren remmen. Feestje! Ik heb ze meteen elk van een sleepje voorzien en ben er eens even rustig voor gaan zitten.
Ik heb wel een paar consessies moeten doen, zoals het opbreken van de langste blokken in kortere, zodat het leren remmen geen eeuwigheid duurt.
Volgende missie gaat zijn het installeren van een Switch Pilot, zodat ik de eerste wissel kan gaan aansluiten en de eerste opstelsporen realiseren.

[1200blauw]

Nou, dat verliep eigenlijk best goed! Eén SwitchPilot stuurt vier wissels aan, dus creëer je per apparaat vijf opstelsporen. Die heb ik dus nu, in het schaduwstation. Ik kan nu in theorie 10 treinen in bedrijf hebben, maar dan rijdt er telkens maar eentje. Dat is niet heel interessant, dus ik beperk het tot zeven vooralsnog.
Nadeel is natuurlijk weer wel dat de treinen op de nieuwe opstelsporen opnieuw moeten leren remmen, maar aangezien de overige treinen daar niet op hoeven te wachten stoort het niet erg.

Ik krijg het digitaal signaal van de baan en de voeding van de bekende analoge 32VA Märklin-trafo. Dat lijkt uitstekend te gaan. Het lijkt erop dat ik een tweede SwitchPilot op een tweede 32VA-trafo kan aansluiten, dus dat ga ik doen. Waarom? De locatie van een groep wissels is ver verwijderd van zowel de ECoS als de eerste trafo. Ik vermoed dat het de bedrijfszekerheid ten goede gaat komen als de voedingsdraad geen meters lang is. Die afstand overbrug ik straks hopelijk met een netspanningsdraad (verlengsnoer).

[Jakop de Bruin]

M.i. een overbodige actie. Denk je dat de 16 V~ na een aantal meter nog maar 14 V is of zo?
Mijn Trafo’s zitten op1 punt waar de ringleidingen beginnen. Is eigenlijk een U-leiding want het gaat niet helemaal rond.
De wisseldecoder die het verste weg zit (ca. 8 m’) doet het net zo goed als de eerste.
Op dergelijke afstanden is het verlies verwaarloosbaar.
Als het nu 50 pf 100 m’ was....zou ik e.a. anders opzetten 

[1200blauw]

Geen idee, maar trafo's zat, dus ik dacht 'better safe than sorry'. Niet nodig dus? Bij mij is het denk ik een 5-6 meter.
De tweede trafo hangt er ook al onder. Ik moet alleen de netspanning er nog naartoe brengen en natuurlijk de volgende SwitchPilot aanbrengen. Maar als het zinloos is is 'ie ook zo weer losgeschroefd natuurlijk. Ik was al bang voor mogelijke tegengestelde fase met de eerste trafo, omdat ik niet precies weet hoe de SP daarmee omgaat.

[1200blauw]

Inmiddels is de eerste wisselstraat aangesloten. Heel betrouwbaar is het allemaal niet. In ongeveer 90% van de gevallen staat de rijweg correct. Ik heb al een aantal kopstaartaanrijdingen achter de rug inmiddels, omdat één van de wissels niet werd omgelegd terwijl dat wel de bedoeling was.

Gebruikt materiaal is ESU SwitchPilot V2.0 met Märklin wisselmotoren, artno 74490. De wisselmotoren zijn van het type dat regelmatig stuk gaat. Er zijn er al twee van de tien gesneuveld inmiddels. Daarom heb ik gecontroleerd of de decoders wel in de juiste stand staan. Die kunnen namelijk ook een constante spanning afgeven, zodat gedrag van een K83 of K84 kan worden nagedaan. Daarvan was geen sprake, dus het zal de ouderdom van de motoren wel zijn (gekocht 2011 en gebruikt in de analoge baan destijds), icm de beruchte uitval. Maar eens verzinnen of ik ze ga repareren - dat schijnt te kunnen door iets te overbruggen, maar geen idee hoe (EDIT Zo dus: https://wiki.3rail.nl/index.php/M%C3%A4rklin_74490_C-rail_wisselaandrijving).
Daarnaast is er dus de onbetrouwbaarheid van de schakeling. Geen idee waar dat aan ligt. Vooralsnog denk ik dat ik de bedrading ga verbeteren. Ik heb in eerste instantie bedraad met draden die de dikte hebben van de draden die standaard aan de wissels zitten. Ik wil dat nu gaan vervangen door draad van 1.0mm². Een andere reden kan ik me zo niet voorstellen. Suggesties welkom...