volgende »

[Jakop de Bruin]

Tot wanneer kwamen de rijtuigen in deze kleur nog voor eigenlijk?

[hubertus]

In elk geval 1985, want toen blijk ik er zelf nog een te hebben gefotografeerd.
Ook op internet is 1985 het jongste wat ik vind in het groen, maar sowieso waren die dingen toen al vrij schaars, begin jaren 90 was het echt over.

groet, Huub

[Spoorzeven]

Gewoon metaalmoeheid bij raamsponningen, Huub. Veel minder een probleem dan indertijd bij de Comets van BOAC. Je weet wel: BOAC van het witte album van de Beatles, Back to the USSR
P.S.: gelukkig is hier geen Zamboni.....

[Jakop de Bruin]

In elk geval 1985, want toen blijk ik er zelf nog een te hebben gefotografeerd.
Ook op internet is 1985 het jongste wat ik vind in het groen, maar sowieso waren die dingen toen al vrij schaars, begin jaren 90 was het echt over.

Zolang toch nog... dat had ik niet verwacht.

[1200blauw]

Ik vind het rijtuig er super uitzien Huub, erg fraai!

[hubertus]

Dank je. 

Gewoon metaalmoeheid bij raamsponningen, Huub.

Precies. Het geeft ook weer eens aan dat je jezelf als modelspoorder niet zou moeten kwellen om (detail)foto's van de baan te maken. In real life zie je het niet of nauwelijks.

Veel minder een probleem dan indertijd bij de Comets van BOAC. Je weet wel: BOAC van het witte album van de Beatles, Back to the USSR
P.S.: gelukkig is hier geen Zamboni.....

Ik ben eigenlijk te jong voor de Beatles en dat is misschien maar goed ook. Een enkel nummer uitgezonderd, heb ik er niks mee.
Je p.s. ben ik het helemaal mee eens.

groet, Huub

[besselspoor]

Het blijven toch echt wel sublieme rijtuigen...wat betreft de sponningen, persoonlijk is dat iets wat mij zou blijven storen, het fixeren met lijm is best te doen door dunne lijm (of secondenlijm) op een ondergrond te druppelen en dan met een kleine platte schroevendraaier aan te tippen. Als je die dan van binnenuit vlak tegen de sponning legt vloeit de lijm ertussen zonder dat je zichtbare delen raakt met de lijm.

[hubertus]

Maar ik ben een beetje bang dat het er dan aan de voorkant ook weer uitloopt.
Aan de andere kant, ik kan het eens proberen. Ik heb nog reserveramen, dus in het ergste geval moet ik de zijwand wat repareren. Gezien de rijtuigen op mijn baan al ruim 30 jaar oud zouden zijn, is wat extra verfwerk niet onwaarschijnlijk.

Ik laat het even sudderen, want aan de ene kant heb je wel gelijk, maar aan de andere kant zie ik er ook wel tegenop.

groet, Huub

[besselspoor]

Ja dat snap ik, je hebt ook niet echt Ade oefenmateriaal..

[hubertus]

Inmiddels is het rijtuig weer onder het mes geweest, want de proefrit verliep niet naar wens. De koppelbomen kwamen niet netjes in de positie terug na een boog, met ontsporingen tot gevolg.
Bij een onderzoek in het nabijgelegen Ausbesserungswerk bleek dat de veren van die koppelbomen niet netjes op hun plek bleven. Als maatregel ziin zijn er wat plaatjes op het onderstel gelast, die dit probleem hopelijk verder voorkomen.



De eerste proefritten na deze aanpassing verliepen in elk geval succesvol.

Een plaatje van de nieuwe Nahverkehrszug.


groet, Huub

[hubertus]

Veel projecten in Plettenburg (en alle voorgangers) hebben best wel een lange doorlooptijd. De mat'46 op basis van een Lima-Hondekop en losse voorzetneusjes spant met een jaar of 33-34 (zonder uitzicht op afronding) wel de kroon.
Maar ook het in het vorige bericht zichtbare schip is al een jaar of 21 op diverse banen onafgebouwd aanwezig.
Het schip is ooit heel bewust gekocht, maar toen wist ik nog niet dat resin niet mijn favoriete materiaal zou worden. Zelfs een paar keer overwogen om dit ding richting archief te sturen en eventueel te vervangen door een gebouwd exemplaar. Maar uiteindelijk toch maar weer besloten om in elk geval een poging te wagen het ding af te bouwen.
Dat is afgelopen weken grotendeels gelukt, rest nog voornamelijk het schilderwerk.
Daarvoor adviseert Artitec enamel-verven en die dan niet goed door te roeren, maar juist zoveel mogelijk alleen de verfpigmenten te gebruiken en te mengen met terpentine. Dat was geen succes. Ik zal vast iets verkeerds doen, maar ik krijg het niet voor elkaar een egale substantie te mengen die lekker op te brengen is.

Het resultaat na de eerste verflaag met donkergrijs.


Het stimuleert wel om door te gaan, maar ik denk wel weer gewoon de verf in het potje te mengen, werkt ook wat prettiger dan in de terpentinelucht te zitten.

En er komt sowieso nog een uitdaging aan bij het dak van de roef. Dat heb ik nu al een paar keer in de vorm gebogen (even geweekt in water, net van de kook af), maar even zoveel keer is het na een paar dagen weer gewoon rechtgetrokken. Of de superlijm dat wel gaat houden... 

groet, Huub

[Jakop de Bruin]

Plaatje styreen dan maar?

[1200blauw]

Ik vind resin ook lastig werken, maar verven met enamel gaat doorgaans wel goed. Ik doe dat voor grote oppervlakten doorgaans met een penseel (maatje 6 oid) die ik eerst in de terpentine doop, matig afstrijk en vervolgens met het roerstokje van verf voorzie (dat dan vooral onderuit het potje komt). Ik roer de verf wel om voordat ik aan de klus begin. Mengen met de terpentine uit de kwast gebeurt op het onderwerp tijdens het verven. Ineens dekkend krijgen is een illusie als je het netjes wilt doen is mijn ervaring, dus twee keer is eerder regel. Ik varieer nog wel eens in kleur voor de tweede laag, om te voorkomen dat het een heel vlak geheel wordt. Dat is in werkelijkheid ook bijna nooit. Als je de onderlaag met zwart doet zal zich dat met name in de naden en hoekjes schikken. Een lichtere laag eroverheen zal ook niet dekkend zijn, wat doorschijnen en zo de hogere concentratie zwart op sommige plekken op de onderlaag een beetje laten zien. Je krijgt er een wat dieptewerking door. Mij lukt het de ene keer beter dan de andere. De matte uitstraling kun je wat verminderen door het na goed drogen te poetsen (niet schrobben, dan gaat de verf er weer af!) met een droge doek. Ineens dekkend willen zijn resulteert vaak in klodderwerk, soms zelfs met barsten erin, is mijn ervaring.

[hubertus]

In een keer dekkend hoeft voor mij ook niet, maar ik krijg de verf gewoon niet egaal. Tenminste niet als ik het probeer te doen op de manier zoals Artitec het beschrijft.
Dat zie je ook goed op de foto. Dus vandaar, bij de volgende ronde maar eens gewoon op de ouderwetse manier proberen. En dan eerste de rechterkant, die zie je later toch niet meer. Het matte effect hoeft voor mij in dit stadium niet per se weg, na een drybrush wordt dat effect sowieso minder.

Wat het resin betreft, zou het kunnen dat het veroudert of in verschillende samenstellingen bestaat?
Want in het Waldijk-draadje heeft Chris het over lange delen die zo slap als een vaatdoek worden, maar dat gebeurt bij mij niet (met lang dun proefstukje geprobeerd). Het water komt uit de waterkoker in een bakje waar direct daarna het resin in gaat. Het is dan veel beter te buigen, maar het wordt niet slap.

groet, Huub

[hubertus]

Ik kreeg via de mail een tip v.w.b. de resin.
Langer in het hete water leggen, zeker een halve tot hele minuut. Maar dat deed ik al.   
Dan was het vermoeden dat het water toch al te ver afgekoeld was/te snel afkoelde. Ik zou het eens met echt kokend water kunnen proberen.
En ziedaar, het lange stuk ging uit zichzelf doorhangen. Een slappe vaatdoek zou ik het nog steeds niet noemen, maar wel duidelijk beter dan voorheen.
Dus nog een keer het dak van de roef gedaan en nu twee uur later zit dat nog steeds in vorm. Dat geeft hoop, want de vorige keren begon het al sneller weer terug te keren naar de oorspronkelijke toestand.

Wordt vervolgd.

groet, Huub