Vanmiddag onderstaande uit mijn brievenbus gevist
De 1600 heeft mij min of meer begeleid in mijn spoorhobby.
In dienst gekomen toen de interesse voor treinen serieuze vormen aan ging nemen en nu de serie langzaam maar zeker aan het eind van haar leven komt, voelt dat wat raar aan om zo'n beeldbepalende serie van begin tot eind te hebben meegemaakt. Het drukt me wel weer met de neus op het feit dat ik ook al niet meer de allerjongste ben.
Het is toch altijd een beetje mijn favoriete Nederlandse locserie geweest, vooral vanwege het machtige geluid van de compressor als de loc aan het perron tot stilstand was gekomen.
Het boek moest er dus komen. Uiteraard nog niet veel gelezen, maar de eerste indruk is weer de bekende kwaliteit zoals de vergelijkbare boeken van deze uitgever. De opzet is daarmee ook vergelijkbaar.
Het boek gaat slechts beperkt in op de loc's die een tweede leven kregen bij particuliere vervoerders, maar dat is naar eigen zeggen een bewuste keuze en zou in een vervolg op dit boek worden goedgemaakt.
Een klein puntje van kritiek, bij een deel van de foto's spat het geel bij wijze van spreke van het vel, de verzadiging had daar wat minder gemogen, maar dit kan exemplarisch zijn.
groet, Huub
Algemeen
