Als iemand die
niet tot de normstellende groep behoort (blank, heteroseksueel, man), heb ik daar toch net even een ander perspectief op. Die normstellende groep heeft nooit de ervaring beleefd van het moeten voldoen aan een sociaal ideaalbeeld dat in direct conflict met je eigen identiteit staat... Nu weet ik niet of dit specifieke idee een heleboel zoden aan de dijk zal zetten (ik denk het niet), en ik heb mijn zorgen betreffende overregulering en te veel overheidsinterventie in de markteconomie, maar meer in het algemeen kan het zeker geen kwaad om goed na te denken over wat voor sociale normen wij als samenleving bewust of onderbewust aan kinderen (en trouwens ook aan volwassenen) opleggen - ook wanneer zich dat in hele kleine dingen uit: vele druppels vormen de oceaan - en wat de effecten daarvan zijn op mensen die zich niet aan die normen kunnen conformeren. In tegenstelling tot jullie heb i wél beleefd hoe het is om op televisie in mijn hele jeugd altijd alleen maar romantiek tussen mannen en vrouwen/jongens en meisjes te zien - en dat helpt wel degelijk om jongens in de kast te houden, omdat ze niet het idee meekrijgen dat het okay is om op jongens te vallen.
Dat een issue voor jou persoonlijk van generlei belang is, betekent niet dat een minister er
dus geen enkele aandacht aan hoeft te schenken. Of is het ook onzin dat er regels zijn die ervoor zorgen dat rolstoelgebruikers zelfstandig met de trein kunnen reizen? Dat is immers ook niet van belang voor de overgrote meerderheid in de samenleving...
Afgezien van dat alles, puur op retorisch/argumentatietechnisch niveau:
Ontzettend belangrijk dat ministers zich daar persoonlijk mee bezig houden!
Dergelijke zaken gaan de wereld redden. Chapeau!!
Het argument "er zijn belangrijkere zaken om je mee bezig te houden" heeft mij nooit zo erg aangesproken. Ik begrijp dat ministers prioriteiten moeten stellen, maar als argument in een debat leidt het nergens toe, omdat er
altijd belangrijkere zaken zijn: als we dat argument logisch doortrekken, mag een regering zich alleen nog bezighouden met zaken die direct over leven en dood gaan...