volgende »

[Jakop de Bruin]

Goed resultaat. 

Waar op je baan komt dit sein te staan en nr. 2?

[hubertus]

@ Daan,

Er worden wel vier wisseladressen gebruikt, maar daar gebruik je in dit geval alleen de rechtdoor-stand van.
De afbuigende stand van diezelfde vier wisseladressen doe ik nu niks mee en kun je voor iets anders gebruiken. Een tweede sein bijvoorbeeld.

Op zich zou het ook met twee wisseladressen moeten kunnen waar je zowel de recht als afbuigend voor hetzelfde sein gebruikt. Alleen koploper kan dat niet aan. Je kunt bij het versturen van de opdracht voor een bepaalde seinstand niet hetzelfde adres zowel rechtdoor als afbuigend zetten. Vandaar deze oplossing, koploper kan tenslotte vijf adressen aan, dus daar geen probleem om het zo te doen.

Je zou nog één half adres kunnen besparen als je bij activeren van een van de drie overblijvende adressen gedurende een bepaalde tijd wacht of er nog meer adressen volgen. Minder kan echt niet, want je hebt bij dit sein 7 seinbeelden, je moet dus tenminste drie bits hebben plus op een of andere manier een trigger om iets te gaan doen, zonder dat er verkeerde seinbeelden tussendoor glippen.

@ Jakop

Voorlopig nergens. Als het met de uitrijseinen ook lukt, zullen die vermoedelijk de seinen gaan vervangen die er nu al staan, dan ben ik direct van die 4018 af. 

groet, Huub

[dneijenhuis]

oi Huub,

Wij hebben voor het NL seinbeeld (op een aangepaste OpenDecoder1 van opendcc.de) 4 wisseladressen in gebruik voor 8 seinbeelden. Betekent dus één commando (adres 1-4, R of G) vanuit Koploper. Je hoeft dus nooit zowel R en G te versturen voor hetzelfde adres.
Digikeijs doet iets met 3 wisseladressen voor dezelfde 8 seinbeelden, maar dan een soort 'binaire" stand waarbij je dus altijd 3 adressen per seinbeeld moet versturen (of alleen die adressen die 'anders' stonden).
Persoonlijk vind ik dat laatste vooral lastig bij handbediening (oftwel 'testen', vanuit software maakt het in de praktijk weinig uit).

De tekeningen hiervoor zoek ik voor je op, inclusief de overlay voor bv. het IntelliBox keyboard

[hubertus]

Hoi Daan,

Wat ik nu gebruik is de systematiek die Kees Moerman ook voor zijn seinenprints toepast. Misschien dat HCCm hetzelfde doet.
Ik heb zelf een Digirails 4018 van de eerste generatie, die gebruikt drie adressen, zowel redchtdoor als
afbuigend, waar je alleen de wijziging moet aansturen. Vreemd genoeg moet je wel vier adressen reserveren voor een 8-standen sein, die ook nog eens opvolgend moeten zijn en waarbij het 1e adres 1, 5, 9, 13 of ..... moet zijn. Later is de software van die decoders aangepast waardoor een aantal eigenaardigheden eruit is gehaald. Maar toen had ik dit ding al onder mijn baan zitten. Viessmann gebruikt zelfs vier adressen zowel rechtdoor als afbuigend.
Mijn eerste opzet was zoals Digirails/keijs het doet (rechtdoor=1, afbuigend=0), maar dat kostte meer geheugenruimte van de Arduino, tenminste op de manier zoals ik het had bedacht. Dat kun je dan weer oplossen door wel altijd alle adressen aan te sturen, maar zoals je zelf al zegt, lastig bij handbediening. Dat is een groot voordeel bij de nu gebruikte systematiek, je hoeft alleen maar te letten op de volgorde van de adressen die je aanspreekt, verder is het een kwestie van wel of niet aantikken, hoeft zelfs niet binnen een bepaalde tijd.

groet, Huub

[hubertus]

Matig zomerweer maakt het 's avonds weer leuk om aan de baan te werken.
Zo is de tankplaat weer een stapje verder gekomen. Pomp met slang, afdak en natuurlijk een brandblusser staan op hun plek.
De pomp was eigenlijk alleen bedoeld voor een proefplaatsing. Maar door de hoek en afstand waar je het kunt zien, blijkt de houtnerf totaal niet op te vallen. Dus zo maar gelaten. Zoals op de foto hieronder, is het voor een normaal mens onmogelijk te zien. Gelukkig heb ik een preisertje zover gekregen het te fotograferen.  Vanuit het voor 1 op 1 mensen zichtbare standpunt zie je zelfs nauwelijks dat er een brandblusser hangt. Maar ter geruststelling van de Plettenburger Feuerwehr, die is er dus wel.



groet, Huub

[trainiac]

Ziet er leuk uit Huub. Je ziet inderdaad niet dat het van hout is.

[hubertus]

Zo dichtbij vind ik het wel teveel opvallen.
Maar de enige die daar last van kan hebben, is deze fotograaf:


Gewone stervelingen staan er minstens een meter vandaan, dan zie je er niks meer van.

groet, Huub

[hubertus]

Een paar weken terug heb ik de NMBS 1602 voorgesteld die voortaan internationale treinen van en naar België door Plettenburg sleurt en waarvan een van de lokale spoorhobbyisten al een foto had voor de loc was toegelaten.
Ook diverse collega hobbyisten in schaal 87:1 hebben deze serie her en der gefotografeerd.
Zelf heb ik dezelfde loc in een later kleurenschema vast weten te leggen.

Aachener Revier 6-10 by hb foto, on Flickr

Wat meer plaatjes heb ik onlangs op het nostalgie-forum van Drehscheibe Online gezet. En daar zijn weer wat reacties met fraaie platen op gekomen. Maar oordeel zelf: NMBS reeks 16

groet, Huub

[Noordwaarts]

Leuk draadje op DSO (en heftig dat ongeval met de 1607 in Oostende).

mvg,
Gert

[hubertus]

Ja, die 1607 wilde op een reeks 15 lijken. Is aardig gelukt, moet ik zeggen. 

Vandaag had ik bij het openen van mijn post een déjà vu.



Na de tip aan de techneuten in Waldijk ook zelf besloten een exemplaar aan te schaffen. Gewoon om wat te experimenteren, ik heb er nog geen concrete bestemming voor.

groet, Huub

[hubertus]

Tijd voor wat filosofische gedachten.

"De cirkel is rond" is een verschrikkelijk open deur, maar wordt vaak in overdrachtelijke zin gebruikt dat iets voltooid is, of dat je juist weer terug bij af bent.
Toen vanmiddag een pakketje werd bezorgd, was het deze uitdrukking die in mij opkwam.

Vele jaren geleden, in 1982, ben ik met nieuwe rails maar de oude Jouef-locomotieven die nog in huis waren, de wereld van het modelspoor ingestapt. Al vrij snel was duidelijk dat de hobby met die locs geen lang leven beschoren zou zijn; voor hun tijd zagen ze er vaak erg mooi uit, maar motorisch was het een ramp, één stoomloc uitgezonderd.

De redding kwam, zoals vaker, van mijn vader. In de overtuiging dat hij ergens geflitst was, beloofde hij mij een locomotief als er geen bekeuring op de mat zou vallen. Het vervolg laat zich raden, de bekeuring kwam niet en ik was niet te beroerd om vader aan zijn belofte te herinneren. Het resultaat was onderstaande loc. Het zal nog 1982 of hooguit 1983 zijn geweest.

Een loc van Roco met een joekel van een motor en vliegwiel, die samen een voor die tijd waanzinnig goed rijgedrag opleverden. Ik was in één klap gevallen voor dit merk. De loc heeft vele jaren dienstgedaan bij mij thuis, maar ook op diverse beurzen, als ik daar als deelnemer aan een modulebaan aanwezig was.

Jaren later is het ook deze loc geweest die mij uit de megagrote modelbouwdip heeft gehaald waarin ik was beland. Door het zien van deze loc wist ik dat ik mijn Franse spul, hoe mooi ook, aan de kant moest schuiven en teruggaan naar waar ik nog steeds het liefst naar kijk: de Deutsche Bundesbahn in de jaren '80. Daarmee is deze loc feitelijk de stichter van Plettenburg.

Zelf is ze nooit rijdend door Plettenburg gekomen. Die prachtige motor is daar een belangrijke oorzaak van, de decoders die ik heb geprobeerd kunnen er niet mee overweg. Wel heb ik nog de kap van een soortgelijk later aangeschaft exemplaar overgezet op een onderstel van de NS 1983, maar inmiddels was die kap, hoe mooi ook in 1982, toch wel gedateerd. Zeker naast het Fleischmann-model in het blauw-beige, dat een paar jaar terug werd uitgebracht en in Plettenburg rondrijdt.
Ik was dan ook erg blij toen ook deze rode versie werd aangekondigd.

Maar helaas, Fleischmann H0 hield op te bestaan, de loc kwam wel in de aankondiging bij Roco, maar met flink uitstel en ook nadien nog een paar keer uitgesteld.
Eergisteren kreeg ik dan tot mijn grote verrassing het mailtje dat ze door Roco was uitgeleverd en vandaag werd ze dus bij mij bezorgd.

Zo uit de verpakking op de baan gezet.


En nog wat vergelijkingsplaatjes tussen oud en nieuw.







De loc heeft nog niet gereden, de decoder moet ook nog worden ingebouwd. Maar ik verwacht geen verschil met de Fleischmann-versie die eigenlijk gewoon een Roco was.

Om nog even terug te komen op het begin, met de komst van deze loc is de cirkel rond. Ik ben weer terug bij dezelfde loc waar mijn hobby min of meer mee begon. Ik kan dus stoppen met de hobby, vanaf nu heb ik immers alles al eens eerder meegemaakt. 

groet, Huub

[Spoorzeven]

Leuk Huub! Die lok heb ik ook gehad ooit. Gekocht net na het uitkomen. Reed inderdaad als een jekko.  Ik herinner mij ook dat ik de 1:1 versie een keer in Weert zag aankomen door de zoeker van mijn camera, opgewonden op de ontspanknop drukte, de doordraaihandel bewoog en.....ontdekte dat er geen film meer in mijn camera zat. Dus geen opname van de 215 031-6 helaas.
Benieuwd hoe de 2019 versie rijdt. Laat je dat even weten?

[Jakop de Bruin]

De 215'en waren toch ook aan de NS verhuurd geweest?

[hubertus]

Nee, dat waren 216'en. Die zijn iets korter en misschien nog wat uiterlijke verschillen, weet ik zo niet direct.
De 215'en kwamen naast in Weert ook in Nijmegen en Arnhem, al waren het in die laatste plaats normaal gesproken een van de drie locs met elektrische verwarming (215 030, 031 en 032). 
De Roco loc was tot 1980 in Keulen gestationeerd, een van de depots waarvan de locs tot Nijmegen en Arnhem kwamen.
Lag Waldijk ook niet ergens in die buurt? 

Ik vraag me alleen af of toen de handgreep (en UIC-stekkerdoos) op de neus al was gemonteerd. De Duitsers buitelen weer over elkaar heen vanwege die handgreep. Ook wel een beetje te begrijpen, de voorbeeldfoto in de aankondiging had die niet. Aan de andere kant, als je nu nog niet weet dat een aankondigingsfoto bij Roco in het gunstigste geval een indicatie is van hoe het model er uit zou kunnen zien, heb je wel onder een steen geleefd. Maar slordig en ergerlijk blijft het natuurlijk wel.
Mij maakt het niet veel uit, ik heb ze in beide uitvoeringen op de foto.

Morgen is het wat minder weer, eens kijken of ik dan naar de technische kant van het model kan kijken.

groet, Huub

[Noordwaarts]

Even pagina 102 van de Materieelgids jaren ‘80 opnieuw lezen, Jakop. 

Mvg,
Gert