volgende »

[1200blauw]

E7/W7 Series





Deze treinserie valt vooral op vanwege de samenwerking tussen JR West en JR East. De E7/W7 Series werd namelijk door beide maatschappijen gezamenlijk ontwikkeld. Het initiatief voor die samenwerking schijnt te zijn uitgegaan van JR West, dat graag wilde profiteren van de kennis van JR East ten aanzien van barre winterse weersomstandigheden. De stellen zouden gaan opereren op de Hokuriku Line in het noordelijkste deel van het gebied van JR West dat grenst aan dat van JR East. Het ontwerp van deze Serie is gebaseerd op de E2 Series van JR East. Net als bij de E6 Series is ook hier weer Ken Okuyama in de arm genomen voor het design, dat ditmaal een mix moest worden van "futuristische technologie en traditionele Japanse design-elementen". Wat dat precies inhoudt weet ik niet, want ik heb nooit in een E7 of W7 gezeten en heb het dus nog niet mogen ervaren. Bedoeling was in ieder geval, dat de passagiers meer comfort werd geboden en dat deze stellen bovendien milieuvriendelijker zouden zijn dan de E2 Series die moest worden vervangen. Ook zouden ze stiller moeten worden door een geluidsabsorberende binnenbekleding en een nieuw model stroomafnemer. De reminrichting, waaraan vanwege het geaccidenteerde landschap hoge eisen werden gesteld, werd door het Duitse Knorr-Bremse geleverd. De uit 10 gemotoriseerde tussen- en 2 niet-gemotoriseerde kop-rijtuigen bestaande stellen zijn voorzien van semi-actieve vering, behalve rijtuig 12 (Gran Class), dat actieve vering bezit. Deze stellen halen een topsnelheid van 275km/u.
De eerste E7 werd in november 2013 afgeleverd aan JR East. Na intensieve testen in de winterse omstandigheden rond Nagano werden de treinstellen F1-F3 in de dienstregeling van 2014 opgenomen. Een jaar later was de gehele Serie van 17 stellen afgeleverd. JR East kondigde al snel aan dat vervolgseries besteld zouden worden. Inmiddels, per januari 2023, zijn er in totaal 42 stellen aan JR East afgeleverd.
JR West ontving haar eerste W7 in maart 2014 en startte het testprogramma op de Hokuriku Line, in eerste instantie op lage snelheid, op 5 augustus van dat jaar. Aan JR West werden oorspronkelijk 12 en uiteindelijk 14 stellen geleverd.

De Serie wordt ingezet op:

- Kagayaki (Tokyo - Kanazawa), vanaf 2015
- Hakutaka (Tokyo - Kanazawa), vanaf 2015
- Tsurugi (Toyama - Kanazawa), vanaf 2015
- Asama (Tokyo - Nagano), vanaf 2014 (E7) en 2015 (W7)
- Toki (Tokyo - Niigata), vanaf 2019 (E7)
- Tanigawa (Tokyo - Echigo-Yuzawa), vanaf 2019 (E7)

In 2019 richtte de tyfoon Hagibis grote schade aan, toen een overstroming tien treinstellen uit deze Serie (F1, F2, F7, F8, F10, F14, F16, F18, W2 en W7) onherstelbaar beschadigde bij het JR East Nagano Shinkansen Vehicle Center. Deze treinstellen werden ter plaatse zoveel mogelijk van nog bruikbare onderdelen ontdaan en gesloopt. JR West ontving ter vervanging van W2 en W7 de nieuwe stellen W12 en W13.

Treinstel E7 werd in de vroege ochtend van 17 november 2021 gebruikt voor het testen van autonoom rijden op de Joetsu Line tussen station Niigara en de JR-werkplaats in die stad. Over een afstand van ruim vijf kilometer werd een snelheid van 100km/u gehaald. Het stel voldeed aan de verwachtingen. Meerdere proefritten zouden volgen.

Ik heb tijdens mijn laatste bezoek aan Japan meerdere exemplaren van de E7/W7 Series gefotografeerd. De eerste foto toont stel F6, een E7 van JR East, op station Tokio. Op de onderste foto stuift stel W6, een W7 van JR West, langs een N700A Series van JR Central station Tokio binnen.


Gegevens

Gebouwd	2013-heden
Gerenoveerd	-
Gesloopt	10 treinstellen
Fabrikanten	Hitachi, Kawasaki Heavy Industries, Kawasaki Railcar Mfg., J-TREC (E7), Kinki Sharyo (W7)
Gebouwde treinstellen	45 (per januari 2023)
Gebouwde rijtuigen	672 (idem)
Bewaard gebleven	-
Operators	JR West, JR East
Rijtuiglengte	25,0m / 26,0m (koprijtuigen)
Breedte	3,380m
Hoogte	3,650m
Max. snelheid	275km/u
Acceleratie	1,6km/u/s

--- wordt vervolgd ---

[1200blauw]

En dan verder...

Ik heb een aantal Shinkansen overgeslagen, om verschillende redenen:
- Series 800, een doorontwikkeling uit de Series 700 voor JR Kyushu. Ze rijden uitsluitend binnen het gebied van JR Kyushu. Daar ben ik nooit geweest.
- E1 Series, een dubbeldekker op de Tohoku Shinkansen van JR East. Volgens mij heb ik er nooit eentje gezien, hoewel ik wel op dat traject gereisd heb. Een foto heb ik er in ieder geval niet van kunnen vinden.
- E8 Series. De nieuwste telg van JR East, bedoeld om de E3 Series te vervangen volgend jaar. Er wordt momenteel mee getest, dus in theorie had 'm kunnen zien, maar helaas...

Bovendien zijn er een groot aantal experimentele Shinkansen geweest, om ervaringen op te doen, of gestopt vanwege onoverkomelijke problemen.

Er is ook een project gaande dat mijn warme belangstelling heeft, namelijk de nieuwe verbinding tussen Tokio en Nagyo dwars door het binnenland (dat is aanmerkelijk korter), uiteindelijk door te trekken naar Shin-Osaka. De bedoeling is dat het een Maglev-verbinding gaat zijn, met snelheden tot 600km/u. Daardoor wordt de reistijd verkort tot circa 40 minuten. Een deel van de toekomstige zogenaamde Chūō Shinkansen is al aangelegd, er wordt ook al testgereden, maar technische en bestuurlijke uitdagingen vertragen de uitvoering. Ooit is 2027 genoemd als openingsdatum, maar of dat gehaald gaat worden waag ik zeer te betwijfelen. Hier en daar zijn wel sporen van de aanleg van de lijn te vinden:
- Station Hashimoto bij Kawasaki (/Tokio);
- Het Maglev Exhibition Center in de bergen bij Yamanashi, waar ook 42km testtraject te vinden is.
Even zoeken in Google Maps levert snel meer resultaten. Zelf heb ik gezien dat ook op Nagoya een bouwput is, maar of die voor de nieuwe lijn is... Het zou kunnen. Er is wel een Maglev Park dat wellicht het bezoeken waard is. Ik ben er niet geweest.

In een volgende bijdrage reizen per Shinkansen.

[1200blauw]

Reizen per Shinkansen gaat van buiten Japan het voordeligst door een Japanese Rail Pass aan te schaffen. Let wel: dat kan alleen BUITEN Japan. De pas is niet verkrijgbaar in Japan zelf. Met de JR Pass kun je vrij reizen met alle treinen van JR Group, dus òòk de Shinkansen. Er is een uitzondering. Voor Nozumi-diensten en enkele andere vergelijkbare express-treinen is de pas ontoereikend. Eenmaal in Japan aangekomen is het handig een plaats in de Shinkansen te reserveren. Er zijn wel rijtuigen waarvoor je niet hoeft te reserveren. De treinen zijn echter populair, dus die rijtuigen zijn vaak overvol. Gaan zitten op een plek die je niet hebt gereserveerd wordt als zeer onfatsoenlijk ervaren en is beslist af te raden.



Ook onfatsoenlijk is (voor-)dringen bij instappen. Aangezien alle Shinkansen op een bepaalde lijn een voorspelbare lengte hebben en altijd op exact dezelfde positie stoppen, staan de deuren van die trein ook op een voorspelbare positie langs het perron. Daar zijn doorgaans keurig twee lijntjes op het perron aangebracht waartussen men geacht wordt een rij te vormen.





De dame op de bovenste foto wacht dus duidelijk niet op de (korte) Rail Star die hier aan het perron staat, maar op een latere trein. Op de onderste foto is beter te zien dat in veel gevallen is aangegeven voor welke dienst de lijntjes bedoeld zijn. Op een eindpunt moet men doorgaans even wachten tot de trein is schoongemaakt, hetgeen duidelijk wordt aangegeven.
 

Ik heb gezien hoe een stel Italiaanse toeristen alle lijnen en bordjes negerend een trein in dachten te stormen. Die werden er bepaald onzachtzinnig en tegen de gebruikelijke beleefde gewoonten  van de Japanners in uit gebonjourd. Men is de laatste jaren en beetje klaar met onbeleefde buitenlanders heb ik de indruk.
Voor binnenkomst van een trein staat de schoonmaakploeg al gedisciplineerd te wachten, bij ieder rijtuig en medewerker.



De achterste functionaris is geen schoonmaker, maar de machinist die de dienst gaat overnemen. De overdracht van de dienst gaat met de nodige gebruiken gepaard. Na doornemen van de bijzonderheden wordt eerbiedig gebogen naar het materieel. Vanuit de Shinto-gedachte, het geloof dat de meeste Japanners aanhangen, is dat wel te verklaren. Naast voor mens en dier is er ook respect voor voorwerpen die je een goede dienst bewijzen.



De bemanning van een Shinkansen ziet er anders uit en gedraagt zich anders dan wij hier gewend zijn. Ze laat zich beter vergelijken met een vliegtuigbemanning. Zo arriveert en verlaat de crew het perron gemeenschappelijk.



De houding van de machinist laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Hier heerst discipline!



De HC heeft in een Shinkansen zijn eigen ruimte. Dat is wel vergelijkbaar met hoe wij dat in onze intercitytreinen kennen. Bijzonder hieraan is, dat hij van daaruit omroepberichten kan verzorgen op het perron, zoals we zien op onderstaande foto.



Ook de stationschef heeft een wat uitgebreider takenpakket dan we in Nederland gewend zijn. Hij draagt er ondermeer zorg voor dat een trein ordelijk vertrekt.







Wat nu zijn exacte taakomschrijving is, is me nog steeds niet duidelijk. Er zijn in het algemeen in de Japanse samenleving veel functionarissen om van alles in goede banen te leiden.



Op bovenstaande en ook eerdere foto's zijn trouwens ook de hekken te zien die op veel Shinkansen-station geplaatst zijn om te voorkomen dat passagiers van het perron vallen. Dat is vaak geen overbodige luxe. Er wordt gewoekerd met ruimte, ook op dergelijke prestigieuze projecten, waardoor perrons vaak niet overbemeten zijn.
Een schril contrast met de moderne uitstraling van het materieel vormt de bagageafhandeling. Zo zagen we het in de jaren '70 en wellicht '80 nog in Nederland. Tegenwoordig mogen klanten van onze Nederlandse Spoorwegen dat mooi zelf doen!



Een volgende keer meer over reizen en reizigers.

[Jakop de Bruin]

Zeer!! interessant. 
Hoe vaak ben je daar al geweest eigenlijk?

[1200blauw]

Een paar keer. Er wonen vrienden.

[Jakop de Bruin]

Aha…juist, daar heb ik ook ‘last’ van 

[1200blauw]

Ook Japan toevallig? Of bedoel je een ander land?

Toen ik er een 20 jaar geleden voor het eerst kwam waren de meeste teksten op dienstregelingen en aankondigingen in het Japans opgesteld. Voor iemand van buiten is een dergelijk bord niet te lezen.



Tegenwoordig worden de meeste borden voorzien van ten minste de Engelse vertaling, maar ook Chinees, Koreaans, Indiaas en zelfs Duits komen wel voor.

En wie reizen er dan zoal met die Shinkansen? Dat zijn naast de toeristen, die je in tegenstelling tot pakweg 15 jaar geleden tegenwoordig met bosjes tegelijk tegenkomt, veelal zakenmensen op een normale werkdag.



Het gebruik van een waaier is in Japan niet voorbehouden aan het vrouwelijk geslacht. Het is gewoon een praktisch hulpmiddel om aan wat extra verkoeling te komen. Een Shinkansen heeft overigens airco.
Een handige feature van voor zover ik weet iedere Shinkansen is dat de stoelen altijd in de rijrichting staan. Dat wordt gerealiseerd door de stoelenparen op ieder eindpunt om te keren door middel van een voetpedaal.
Ik vermoed dat de meneer op de volgende foto een monnik is. Hij leest rustig een tijdschrift.



Tijdens de Golden Week waarvan ik eerder al sprak is de passagierssamenstelling veel kleurrijker. De Japanners gaan dan op vakantie. Zelfs groepsreizen per Shinkansen komen voor. De mondkapjes zijn nog een gevolg van de coronamaatregelen. Die liepen in Japan af op 8 mei, een week na mijn bezoek. Dat was op dat moment al bekend, dus heel fanatiek werden die dingen al niet meer gedragen. Overigens dragen Japanners uit zichzelf al een mondkapje als ze bijvoorbeeld verkouden zijn, om te voorkomen dat ze anderen besmetten.



Ook gezinnen zijn in de Golden Week onder de treinreizigers te vinden. Kleine kinderen zijn vaak feestelijk uitgedost. Dit is geen uitzondering. In pretparken gaan veel Japanners helemaal los. Vaak wordt dan ook geprobeerd het hele gezelschap in bij elkaar passende kleding te steken en verkopers van shirts, oorwarmers, malle brilletjes en petjes doen goede zaken.



Dat reizen per Japanse hogesnelheidstrein best bijzonder is, valt ook buitenlandse vloggers op. Wie deze jongedame is heb ik nog niet ontdekt. Suggesties welkom.



Tot zover het onderwerp Shinkansen. Ik ga even nadenken over een volgend onderwerp.

[Jakop de Bruin]

Ook Japan toevallig? Of bedoel je een ander land?

USA 

[1200blauw]

Ik had even een pauze ingelast in dit draadje, maar nu ben ik tegen zoiets leuks aangelopen dat dat toch nu even in de groep moet. Ik heb een Japanner gevonden die in Japan met Märklinrails de meest fantastische baan gebouwd heeft die ik ooit bij iemand thuis heb gezien. Er rijdt van alles op, zelfs Piko Hondekoppen, Märklin 1200 en 1600, TEE RAm en Northlander en ga zo maar door. Uiteraard ontbreken de nodige Shinkansen niet.

https://www.youtube.com/watch?v=S_poaH7WDY4

Kijk ook naar andere filmpjes van deze gebruiker. Echt een aanrader vind ik.

[1200blauw]

De Narita Express



Voor de opening van Narita International Airport in 1978 was Haneda de belangrijkste luchthaven in de omgeving van Tokyo. Haneda lag en ligt aan de Baai van Tokyo, zeer centraal ten opzichte van de conglomeratie Tokyo, Kawasaki en Yokohama met zijn ruim 30 miljoen inwoners. Die centrale ligging was in de jaren '50 een pluspunt, maar werd al gauw een plaag met de introductie van de veel luidruchtiger straalvliegtuigen. Daarom werd 80 kilometer verderop, meer in de binnenlanden, een nieuwe locatie gevonden voor een internationale luchthaven. Dat ging niet zonder slag of stoot, maar dat laat ik hier even buiten beschouwing.

In eerste instantie werd de spoorverbinding door een private onderneming, Keisei, tot stand gebracht met een treindienst die tot op de dag van vandaag Skyliner genoemd wordt. De lijn liep van Tokyo Station naar een klein station net buiten de luchthaven. JNR wilde in eerste instantie een Shinkansen-verbinding aanleggen tot onder het hoofdluchthavengebouw. Daarmee was tijdens de bouw van de luchthaven rekening gehouden. Die plannen werden echter in de jaren '80 overboord gegooid, vooral vanwege de hoog oplopende kosten. De ruimte die oorspronkelijk voor de Shinkansen was bedoeld werd nu toegewezen aan zowel Keisei als het inmiddels ontstane JR East voor de aanleg van een conventionele (smalspoor-)lijn. Zodoende worden de inmiddels twee stations van Narita Airport door zowel Keisei als JR East met haar Narita Express (N'Ex) aangedaan.


Een E259 wacht te Tokyo Station op koppelen met een soortgenoot om gezamenlijk richting Narita te vertrekken.

JR East nam haar nieuwe lijn op 10 maart 1991 in gebruik. De lijn werd in eerste instantie bereden met Series 253-treinstellen. Daarvan heb ik helaas geen foto. Ze werden in 2009 vervangen door een nieuw treintype, de E259. Ook de route die de treinen volgen is in de loop van de jaren aangepast.
Vanaf de dienstregeling van 2010 werd de treinfrequentie opgevoerd en werd er bovendien meer gecombineerd op Tokyo Station. Dat leidt regelmatig, zeer ongebruikelijk voor Japanse begrippen, tot vertraging. Hieronder is bijvoorbeeld te zien dat de eerstvolgende trein die van 12.03 uur is, terwijl die van 11.40 uur nog moet komen.



Hoe dat koppelen in zijn werk gaat wordt aan de hand van beelden duidelijk:


Treinpersoneel geeft staat paraat bij het reeds aanwezige treinstel


Een tweede treinstel stopt op geruime afstand. Er is contact met de functionaris op het perron.


Het treinstel rijdt langzaam door tot circa een halve meter voor het eerste stel en stopt.


Na goedkeuring rijdt de trein verder en zeer langzaam schuiven de koppelingen in elkaar...


...om uiteindelijk met een ferme klik in elkaar te grijpen.


Vervolgens worden de frontdeuren geopend...


...en de doorloopverbinding tot stand gebracht.

Japan zou Japan niet zijn als vervolgens de koppeling door verschillende functionarissen wordt gecontroleerd. Ook hier weer wordt het materieel door de scheidend machinist bedankt voor de bewezen diensten.

[Noordwaarts]

Wie deze jongedame is heb ik nog niet ontdekt. Suggesties welkom.

Wie het is, heb ik niet voor je kunnen ontdekken. Wel dat ze niet rijk wordt van dat bloggen, want dat kettinkje is een prul van een paar tientjes dat te koop is bij DH gate (China Wholesale) en dat jurkje is ook niet veel soeps.
Maar goed, misschien is de dame in kwestie wel heel bevlogen en erg aardig. Kan allemaal ondanks die outfit.

mvg,
Gert

[1200blauw]

Zooo, je hebt je research gedaan! Hoe kom je er nou bij dat je weet waar zo'n "juweel" te koop is? De jurk is dus zelfs geen soepjurk?
Of ze aardig of zelfs bevlogen is durf ik niet te zeggen. We waren allebei even bezig ons ding te doen, zij in 1440 beeldjes per minuut en ik in hooguit een tiental

[Noordwaarts]

Ik had met Google Magic ingezoomd op haar gezicht om zo te kijken of ik voor jou kon ontdekken wie zij is.
Dat lukte niet, maar toen viel die ketting mij op. Daar op ingezoomd en toen kreeg ik ineens links naar webshops waar die prullen worden verkocht.
Ik gok dat ze Amerikaans of Frans is.

mvg,
Gert

[1200blauw]

... Amerikaans of Frans...

Vanwege haar dialect denk ik dan het eerste

[Noordwaarts]

Ik heb haar natuurlijk niet gehoord, maar goed om te horen(!) dat mijn gok waarschijnlijk klopt.   

mvg,
Gert