Door de warme zomer en andere activiteiten werd er weinig gedaan in de Waldijkse werkplaats tot afgelopen week de werkzaamheden aan de 1217 weer werden opgepakt.
Wat moest er nog gebeuren?
-de verlichtingsprintjes in de kap plaatsen en de draden zodanig vastzetten dat de motor er geen hinder van heeft
-het motordraaistel smeren en afstellen (juiste diepte Faulhaber in het huis)
-het verdeelprintje maken; waar alle draden tezamen komen
-motordraden voorzien van stekker als ook de draden uit de kap van de verlichting
-buffers weer monteren
-draaistellen reinigen en voorzien van nieuwe ASB's
En dan in elkaar zetten natuurlijk
Staatsieportret
Iets meer van voren
Samen met zijn Roco-broertje. Overigens staan de buffers op dezelfde hoogte en ook de neuzen schelen slechts enkel tienden (van mm) in hoogte
Nu zie je er op bovenstaande foto's (bijna) niets van, maar het ging tijdens het spuiten, of eigenlijk tijdens aanbrengen van decals behoorlijk mis.
Met lostrekken van een stuk Scotch magic tape, die het decalvel op z'n plaats hield, kwam er verf los tot op het metaal.
Twee kraters in het lakwerk....wat nu? Daar heb ik eerst een nachtje over geslapen.
Bijna alle decals zaten er al op, het spuitwerk was me eigenlijk goed naar de zin en nu dan weer terug naar af en naar een kale kap?
Ik besloot de kraters eerst te vullen met verf met een klein penseel.
Daarbij ontdekte ik dat het nieuwe potje Humbroll 67 matt, wat ik altijd voor NS grijs gebruik, donkerder was dan de vorige waar de lok mee gespoten was! Die was op nadat de lok klaar was...
Om het uiteindelijk zo min mogelijk te laten opvallen en het nog iets realistischer te maken besloot in de vlakken te postzegelen. Áls dan de kleur ging afwijken, dan maar zo.
Met wat mengen met een klein beetje Humbroll 125 Satin kreeg ik de kleur er erg dicht bij zo niet hetzelfde.
Hieronder de plekken waar het om ging.
De beschadigde stukken
Omdat dit nog een echt oud Märklin frame is (gestanste plaat i.p.v. gietstuk) maakt het originele motorschild deel uit van de constructie die het wielstel in het frame houdt en draaien mogelijk maakt.
Daarom hebben we (samen met mijn 3D-print-collega) besloten het schild te behouden en de ruimte die er achter ontstaan is door het verwijderen van de magneet, op te vullen met een 3D-printstuk.
Daar in zit natuurlijk weer op de juiste plaats een gat ø 15 mm waar de Faulhaber in vast komt.
In het schild komt dan ook nog een gat (iets ruimer) waarde 'kont' van de motor nog door heen steekt.
Op onderstaande foto zie je ook nog het printje waar de motor aan zit d.m.v. een stekkerverbindingen en rechts de 5-polige stekker naar verlichting in de kap.
Hier zie je het printstuk beter en ook dat de decoder (ESU LokPilot 4.0) via de 8-polige stekker is verbonden en ook de vilolet draad zelfs met een stekkertje.
Nog één van de andere kant samen met de kap.
De stekkerverbindingen hebben zich al weer bewezen want terwijl ik dit stuk type rijdt de lok z'n rondjes om de motor wat in te rijden. Deze stopte net abrupt en met één schroef de kap los en 1 stekker er uit is de kap 'weg'. Met wat proberen en zoeken bleek de motor langzaam uit het printstuk te schuiven. Ik had 'm ook nog niet gefixeerd met een drupje verf o.i.d.
Stekker er weer in en kap er op, schroefje er in en weer terug inrijden.
Misschien morgen eens kijken of ik de verlichting kan vangen in een klein filmpje of zo.