Generatiegenoten kennen vast nog wel de song '
Big in Japan' van Alphaville.
Wel, ik moet zeggen dat voor zover mij bekend nog geen boeken van mijn uitgeverij in Japan terecht zijn gekomen, dus Big in Japan
blijft nog even een droom.
Geen droom zijn boeken in min of meer exotische landen als Argentinië, Nieuw-Zeeland en Namibië: die kan ik allemaal al afstrepen.
En sinds deze week is daar een tamelijk exotisch land bij gekomen: Irak
Auteur Raymond Kiès kwam namelijk in contact met een koper van zijn boek die in Bagdad woont. Die stuurde hem zelfs enkele foto's:


Raymond schreef mij:
Uit Baghdad bereikte mij het bericht van een blije lezer van ‘Het laatste hoofdstuk’. Fakher geeft Arabische les op een basisschool en
behoort tot het kleine clubje Irakezen dat geïnteresseerd is in Europese spoorwegen. Dankzij internet blijven ze op de hoogte van het wel
en wee rond de treinen in vooral Duitsland en de omringende landen. Af en toe laten ze tijdschriften en boeken overkomen, op goed geluk,
want het is altijd een verrassing of zo’n zending arriveert. Gelukkig bereikte het boek over de elektrische locomotieven van NS zijn
bestemming en dankzij de camera op de mobiele telefoon en Google Translate zijn ze in staat de teksten te lezen, hetgeen een kwestie
van vooral veel geduld is.
Is er hier nog iemand met geïnteresseerde spoorwegvrienden in Japan?

mvg,
Gert