Afgelopen dagen verder gegaan met ballasten.
Dat heb ik in mijn modelbouwleven redelijk vaak gedaan, met meer of minder inspanning en dito overtuigend resultaat. Waarbij er niet noodzakelijk een verband was tussen inspanning en resultaat.
Ooit begonnen met woodland. Die leverden vroeger ook lijm in poedervorm. Heel simpel de lijmpoeder mengen met de ballast, ballast aanbrengen bij de rails, plantenspuit erover en de chemie deed verder haar werk.
Blijkbaar was dit voor de meeste modelspoorders te simpel of was de lijm gewoon een ongezond goedje, want volgens mij is het al jaren uit het assortiment.
Daarna de bekende druppel-methoden gebruikt, zowel met houtlijm als met boekbinderslijm. Werkt allemaal wel, maar het nadeel is dat je de baan eromheen moet afdekken vanwege het werk met de plantenspuit. En dat natmaken heeft een bijkomend nadeel, ik zie niet meer waar ik met de lijm ben geweest, waardoor ik onbedoeld wel eens stukken oversloeg bij het druppelen.
Ook de woodland-ballast bleek niet altijd een gelukkige keus. Het is egaal van kleur en komt zo uit het zakje niet erg europees over. Kun je natuurlijk weer verschillende kleuren mengen, maar om op het oog een overtuigend mengsel te krijgen, is voor mij wat teveel gevraagd.
Dus eerst op zoek naar een overtuigende kleur ballast. Ik heb na wat vergelijkingen gekozen voor Porfhyr dunkelbraun van Spurenwelten.
Vervolgens de eerste stukken nog op de houtlijm- resp. boekbinderslijmdruppelmethode gedaan.
Toen zag ik een filmpje op internet van iemand die zonder de boel eerst nat te maken de ballast indruppelde met voorstrijk.
Het leek me onwaarschijnlijk, maar het werkt echt.
Gewoon de ballast in model brengen, een make-up kwast bewijst daarbij goede diensten en daarna (zo'n kwast werkt trouwens ook heel goed om materieel af te stoffen) met een pipetje in de ballast druppelen.
Geen natte boel eromheen en je kunt steeds zien waar je geweest bent en waar niet.
Voorstrijk heb je in soorten en maten, zowel dun als geconcentreerd. Voor het ballasten gebruik ik voorstrijk muurverf poederende ondergrond van de Karwei, een dunne variant. Maar ik denk niet dat het heel spannend is wat je gebruikt.
Het geconcentreerde spul heb ik ook in huis, maar niet geprobeerd. Ik denk dat die voor dit doel te dik is. Bij het begrassen is het juist wel weer prettig dat het niet alle kanten op wegloopt.
De schroeven moeten er nog uit en daarna nog wat plekjes bijwerken, maar ik ben hier wel tevreden over.
Het wordt zo ook heel makkelijk om steeds een klein stukje te doen. Na een nachtje is het spul wel droog, dus je hoeft ook niet langdurig het treinverkeer stil te leggen.
Ook nog wat gedachtenspinsels laten gaan over de achtergrond in het opklapbare deel.
Gewoon een foto uitgeprint om te kijken of dat staat. Met een wat zorgvuldiger fotoselectie, wat meer wazigheid op die foto en nog wat struiken op de voorgrond zou zoiets een optie kunnen zijn.
groet, Huub
Algemeen
